نمایشگاه ژرار باروسالیان: روایت سوریه با زبان رنگها

دمشق – سانا

مقر انجمن عمومی ارمنه در دمشق میزبان نمایشگاهی با عنوان هنگامی که رنگ ‌ها سخن می ‌گویند از هنرمند خود آموخته ژرار باروسالیان بود. وی رنج سفر خویش را به تابلوهایی انتزاعی و سرشار از خوشبینی بدل کرده است.

این نمایشگاه نخستین نمایشگاه این هنرمند است که به مدت سه روز توسط کمیته بانوان انجمن برگزار شد و پیامی از پایداری مردم سوریه در خلال و پس از سال‌های جنگ تحمیلی رژیم منحله بر سوریه و مردمش را به تصویر کشید، مردمی که توانایی خود را در عبور از دشواری ‌ها به اثبات رساندند.

باروسالیان: از کارگاه کفش ‌دوزی تا تالارهای هنر

نقاشی برای باروسالیان تنها یک سرگر می نبود بلکه زبانی بود برای بیان سفری طولانی که سال ‌ها پیش آغاز کرده بود. اما حمایت علمی خواهر و دخترش که هر دو در عرصه هنر آکادمیک فعالیت دارند نقطه عطفی در آغاز مسیر هنری وی شد و او را به سوی برگزاری این نمایشگاه سوق داد.

باروسالیان در گفتگویی با خبرنگار سانا اظهار داشت: نقاشی گریزی بود از هیاهوی زندگی روزمره در کارگاه کفش ‌دوزی که در آن مشغول به کار هستم و همان مهارت ‌ها را در طراحی ‌هایم به کار می ‌بردم.

نخستین نمایشگاه باروسالیان: 40 تابلوی انتزاعی حامل پیام زندگی

این نمایشگاه نخستین نمایشگاه باروسالیان است که شامل 40 تابلوی خلق شده در طول دو سال می‌ شود. وی در این آثار از تکنیک رنگ ‌های اکریلیک استفاده کرده که به آثارش غنای رنگی و سرزندگی می ‌بخشد به گونه‌ ای که رنگ‌ ها در هم می ‌آمیزند و گفتگویی بصری با بیننده برقرار می‌ کنند.

آثار این نمایشگاه در چند محور دسته ‌بندی می‌شوند: از جمله ویرانی که از آن خوشبینی زاده می ‌شود. یکی از تابلوها آتش و خاکستر را به عنوان نمادی از پایان یک مرحله و آغاز مرحله جدیدی به تصویر می ‌کشد و تابلوی دیگر بیابان ‌زایی که سوریه را فرا گرفته را نشان می ‌دهد اما در جزئیات آن نشانه ‌های پنهانی از سرسبزی آینده نهفته است.

این هنرمند ایده تداوم زندگی را از طریق تابلوهایی که حرکت زندگی روزمره را نشان می ‌دهند یا رنگ ‌های سیالی دارند که گویی نبضی بی ‌وقفه هستند ارائه می ‌دهد. در کنار این ‌ها پیام‌هایی رنگارنگ برای بینندگان وجود دارد که هنرمند به آن‌ها آزادی تفسیر هر تابلو را داده است. باروسالیان در این باره می‌گوید: به رنگ اجازه می ‌دهم تا روح بیننده را لمس کند و خاطراتش را بیدار کند.

سال‌ های جنگ: از بصیرت تا تابلو

سال‌های جنگ در سوریه تنها پس ‌زمینه ‌ای برای این نمایشگاه نبودند بلکه سوخت خلاقیت بودند. باروسالیان در این باره می‌ گوید: انباشت بصری از ویرانی و چهره‌ هایی که دیده ‌ام به رنگ تبدیل شده‌ اند… می‌خواستم نشان دهم که زیبایی از دل رنج زاده می‌شود. با این وجود بیشتر تابلوها نگاهی خوشبینانه دارند گویی اصرار دارند که هنر و فرهنگ متوقف نمی ‌شوند و نقش بسیار مهمی در توسعه آگاهی دارند.

باروسالیان به نسل جدید توصیه کرد که برای اینکه زبان گویای سوریه فرهنگی پس از پیروزی انقلاب باشند، باید هنر را بچشند.

شماری از بازدید کنندگان نمایشگاه، در این آثار روایتی بصری از تاریخ معاصر سوریه را دیدند و یکی از بازدید کنندگان  احساس خود را اینگونه بیان کرد: رنگ ‌ها در اینجا به ما یاد آوری می‌ کنند که جنگ نتوانسته خلاقیت را از بین ببرد.