کنسرت موسیقایی ارکستر ملی موسیقی عربی سوریه در دار الاسد: “وحدن بيبقوا / تنها آنها باقی خواهند ماند”

دمشق – سانا

موسیقی همواره ابزار مهمی برای بیان مسائل و مشکلات مردم در طول تاریخ بوده است. در سوریه نیز هنرمندان موسیقی مهم‌ترین کلمات و ملودی‌هایی را که نبض جامعه و موضع آن در قبال مسائل اساسی و همبستگی با ملت‌های مقاوم را منعکس می‌کند، ارائه داده‌اند.

در این راستا، کنسرت “تنها آنها باقی خواهند ماند” به رهبری استاد عدنان فتح‌الله که توسط هیئت فرهنگی و هنری دار الاسد برگزار شد، پیامی از افتخار و غرور به دستاوردهای قهرمانان در عرصه‌های مختلف را از طریق کلمات و ملودی‌های شاعران و موسیقی‌دانان سوری و عرب که شاهکارهای ماندگار سرودند، منتقل کرد.

این کنسرت که در صحنه اپرای دمشق برگزار شد و خوانندگان سیلفی سلیمان، سنا برکات و رماح شلغین در آن شرکت داشتند، زیباترین آهنگ‌های ملی سوریه، لبنان و فلسطین را در طول جنگ مداوم آن‌ها علیه رژیم صهیونیستی از زمان اشغال این منطقه تا کنون ارائه داد.

موسیقی‌دانان سوری در این کنسرت با اجرای سرود “القسم / سوگند” اثر محمد عبدالوهاب که در سال ۱۹۵۳ با شعر محمود عبدالحی سروده شده است، برنامه را آغاز کردند. این سرود، قسم مقدس به حفاظت از کشور و آمادگی برای فداکاری در دفاع از آن را بیان می‌کند.

همچنین آهنگ “وطني يا جبل الغيم الأزرق/ وطنم، ای کوه ابر آبی” از برادران رحبانی و خانم فیروز که منتقدان آن را بخشی مهم از میراث هنری عربی می‌دانند، با صدای کر و ارکستر به زبان غنی و تصاویر شاعرانه و احساسات عمیق نسبت به سرزمین و خاطرات مرتبط با آن و حسرت مردم به وطن‌شان اجرا شد.

افتخار مردم سوریه به هویت سوری و عربی خود نیز در آهنگ “أنا سوري وأرضي عربية / من سوری هستم و سرزمینم عربی است” به کلمات و ملودی ایلی شویری تجلی یافت که از کرامت مردم سوریه و اصرار آن‌ها بر فدا کردن و حفاظت از اصول و صیانت از سرزمین‌شان در برابر هر تجاوزی به زمین، آسمان و آب‌شان سخن می‌گوید.

همچنین آهنگ “أصبح عندي الآن بندقية / اکنون تفنگی دارم” اثر بزرگ شاعر سوری نزار قبانی با ملودی محمد عبدالوهاب و صدای ام کلثوم که داستان مبارزه مردم فلسطین برای آزادی را روایت می‌کند و نماد مقاومت علیه رژیم صهیونیستی جنایتکار است، به صدای سیلوی سلیمان اجرا شد.

در پایان این کنسرت نیز آهنگ “وحدن بيبقوا متل زهر البيلسان / تنها آنها باقی خواهند ماند مانند گل بی‌لسان” از ملودی‌های زیاد رحبانی و صدای خانم فیروز که داستان سه جوان عرب (فلسطینی، سوری و عراقی) را که در عملیاتی فدایی در قلب رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند و فرد شاهد به یاد آوردن سلام آن‌ها در صبح و شام را روایت می‌کند، با صدای ثابت و استوار سناء برکات به اجرا درآمد.